Turystyka komunikacyjna - Data wydarzenia: 21.08.2016

Ksiądz podczas kazania odwoływał się do przykładów komunikacyjnych! Konkretnie chodziło o zamykające się drzwi uciekającego pociągu lub autobusu, na który się spóźniliśmy.

Jadę z Kalisza do Lublina pociągiem IC Konopnicka. Elegancki skład Pesa Dart, a frekwencja, że aż miło. Z powrotem jeszcze lepsza. Jednak można to osiągnąć!

Na stronie www kaliskiego PKS-u znalazłem makabryczną, a zarazem haniebną wiadomość: od 1 maja zlikwidowane zostaną linie o wieloletniej tradycji, m.in. do Zielonej Góry przez Leszno oraz Torunia przez Konin i Ciechocinek. Od tak hiobowych wiadomości można dostać zawału. Planowałem pewien wyjazd w majowy weekend, a tymczasem jestem zdenerwowany od paru dni. Piszę skargi, gdzie tylko się da – od mediów po Urząd Marszałkowski. Obszerny artykuł napisało „Życie Kalisza”, zareagowało również Radio Centrum. Własną publikację umieściłem na portalu Calisia.pl.

Wracam się z Częstochowy do Kalisza gnieźnieńskim PKS-em jadącym z Krakowa. Przewiózł chyba niespełna 10 osób. To przykre. W głowie pojawiają się pytania: dlaczego tak mało? Czy firma za słabo się reklamuje, że potencjalni pasażerowie nie wiedzą o linii? Albo inaczej: co było nie tak, że ludzie zignorowali kurs? Czy tylko to, że ta linia jeździ zaledwie trzy razy w tygodniu? Patrząc na samochody trudno bowiem uwierzyć, że w podobnym czasie nikt więcej nie poruszał się pomiędzy Krakowem, Częstochową, Wieluniem, Sieradzem, Kaliszem i Gnieznem na różnych odcinkach.

Aktualizacja: jeszcze tego samego roku kurs został zlikwidowany.

W artykułach o komunikacji coraz częściej pojawia się nazwa Miejski Zarząd Dróg i Komunikacji w Kaliszu, która to jednostka działa od początku roku. To ona teraz ma zajmować się ustalaniem rozkładów. Póki co, system oparty na zarządzie transportu – z tego co widzę – nie funkcjonuje jeszcze w pełni, a trochę na niby. MZDiK nie emituje bowiem własnych biletów, a robią to przewoźnicy – miejscowe Kaliskie Linie Autobusowe oraz docierające do Kalisza komunikacje ostrowska i pleszewska (ta ostatnia aktualnie nie sprzedaje biletów do kasowania). Gdyby system działał tak, jak to jest np. w Trójmieście czy Krakowie, analogicznie to MZDiK powinien wprowadzić własne bilety i wciągnąć do sieci komunikacyjnej innych przewoźników na terenie miasta, a nawet podpisać porozumienia z ościennymi gminami w celu obowiązywania wspólnych biletów także poza Kaliszem.

Zobaczymy, czy tak się kiedyś stanie – będę obserwować przeobrażenia kaliskiej komunikacji.

„Życie Kalisza” zamieściło artykuł o planach powołania województwa środkowopolskiego ze stolicą w Kaliszu. Ponoć np. w Krotoszynie są osoby zainteresowane tym, natomiast Konin raczej nie czuje związków z Kaliszem. Napisałem komentarz, w którym dałem do zrozumienia, że nie dziwię się koninianom, gdyż łatwiej dojechać stamtąd do Poznania niż Kalisza, do którego nawet nie ma bezpośrednio torów, a autobusy niemal nie jeżdżą. Wyraziłem opinię, że jeśli miasto nad Prosną ma aspiracje wojewódzkie, to musiałoby zadbać też o skomunikowanie regionu. Pewien internauta podważył zasadność istnienia komunikacji, bo… każdy ma swój samochód. Ręce opadają!

Oczywiście napisałem w kolejnym komentarzu, co myślę o tak zaściankowym myśleniu.

Brat mówi, że następnego dnia jedzie pociągiem do Wrocławia, bo kolega nie może samochodem. Wieczorem okazuje się, że jednak jadą samochodem.
Wraca więc poruszany już temat zwoływania się na samochód i jeżdżenia pociągiem tylko w ostateczności.
Myślę, że nawet w takiej sytuacji zdobyłbym się na wyjazd pociągiem, aby swoją postawą świecić przykładem wśród znajomych.